شب و نسیم ِ تابستان
خوش نسیمی‌وزید و جلدی رفت
بر چمن‌ها خزید و جلدی رفت
بوسه زد به گونه گل سرخ
تفت شب را گزید و جلدی رفت
شب ِ محبوبه‌های خوش بو بود
جام عطری چشید و جلدی رفت
خوش نسیمی‌گذشت از سر جو
به درختان رسید و جلدی رفت
بید مجنون زلف افشان را
شانه بر مو کشید و جلدی رفت
قاصدک به خواب ماند و نسیم
قاصدک را ندید و جلدی رفت
عطرِ شعرم پریده، می‌دانم
به مشامی‌نمی‌رسد بویش
ظرف ِ شعرم تهی از احساس است
داده از دست بوی ِ جادویش
شعرِ من مثل ِ خسته‌‌‌ای بیمار
که به آخِر رسیده نیرویش
مثل زنبور ِ فصل ِ یخبندان
که نمانده عسل به کندویش
شعر ِ من آنکه دلبری می‌کرد
با کلام ِ ظریف ِ دلجویش
نیست اکنون دلی گرفتارش
چون گره در میان ِ گیسویش
شعرم اکنون به بستر افتاده
خالی از هر دَوا ست مَفشویش
چاکرای جبین ِ او بسته
نیست بر چهره خال ِ هندویش
عطرِ شعرم پریده ، از بس که
غصّه باریده بر سر و رویش
افسانه محمدی شاهرخ🍃🌱🌿
مانده ام پای احساس ِ دائم جوانم
گر چه یک قرن و اندی است که بی تو پیرم
مهرت عمریست پیچیده در بطن جانم
رفته تا ناخوداگاه ژرف ِ ضمیرم
روزها فکر و شب خوابت، آرام آرام
در تبانیّ ِ تو با تو کرده اسیرم
با معّبر چه گویم از این خواب ، پیداست
حسرتی مانده در سینه ام تا بمیرم
گرچه شد سنگ ، رویای باغ ِ جوانی
سنگ اما نشد قلب ِ نرم ِ حریرم
حاصل انتظارم خطوطی است معوج
مانده بر چهره و جای جای ِ مسیرم
صبر شیرین کند آخر قصه یا نه
من که بر صبر تا عاقبت ناگزیرم
تعداد صفحات : -1
